Deze blogpost zal het blog afsluiten voor het Specialize Me assessment. Het dient als een samenvatting van wat wij gedurende deze periode’s hebben ontwikkelt en bedacht. Voor het gemak zal in het verhaal worden gerefereerd naar eerder geplaatste blogposts (met links) zodat dit makkelijk te herleiden is.
Deskresearch
Aanvankelijk begonnen we door het in kaart te brengen van veel voorkomende problemen bij vliegreizen. We hebben hiervoor nagedacht over onze eigen ervaringen en gezocht op het internet.
Hiervan is een document opgesteld dat hier te vinden is: Deskresearch
Het probleem
Uit het boven beschreven deskresearch trokken we een aantal conclusies.
Op basis van deze conclusies besloten we al snel dat er dermate veel ruimte is voor verbetering, we het beste het hele ‘vertrekproces’ kunnen aanpakken met ons concept.
De volgende twee problemen liggen ten grondslag aan ons concept:
- Luchthavens zijn voor veel mensen onoverzichtelijk, zeker voor mensen die weinig of voor het eerst met een vliegtuig reizen. Ze kunnen hierdoor de weg niet vinden of komen door taalbarrières in de knoop. Mede hierdoor missen dagelijks veel mensen hun (aansluitende)vlucht wat een erg vervelende ervaring is en de luchtvaartmaatschappijen veel geld kost.
- Schiphol zit aan zijn plafond qua capaciteit en heeft geen ruimte om fysiek uit te breiden. Ze zijn hiervoor op zoek naar technische innovatie.
Nadat we in kaart hadden gebracht wat ons achterliggende probleem was zijn we gaan nadenken over de formulering van onze onderzoeksvraag. We hebben hiervoor een korte enquete uitgezet om meer kwantitatieve informatie te verzamelen.
Nadat we onze onderzoeksvraag hadden geformuleerd hebben we het filmpje voor Sprint 0 gemonteerd.
De eerste onderzoeksvraag werd afgekeurd vanwege een gebrek aan focus. We zijn hiervoor terug naar de tekentafel gegaan om opnieuw te kijken naar de onderzoeksvraag, de achterliggende emoties en hoe we dit gerichter konden formuleren.
Uiteindelijk kwamen we tot een meer gefocuste versie van onze originele onderzoeksvraag waarin we een achterliggend gevoel van de reiziger in deze context hebben verwerkt.
De nieuwe onderzoeksvraag luidde als volgt:
“Hoe kan het comfort van het vertrekproces van nieuwe of onregelmatige vliegreizigers op Schiphol worden verhoogd?”
Ook formuleerden we een aantal deelvragen die beter inzicht geven in de ‘vage’ aspecten van de onderzoeksvraag, t.n.;
- Hoe verloopt het volledige vertrekproces (deur tot deur) bij nieuwe of onregelmatige vliegreizigers op dit moment? (acties)
- Hoe ervaren nieuwe of onregelmatige vliegreizigers het vertrekproces op dit moment? (gevoelens)
- Wat betekent comfort voor nieuwe of onregelmatige vliegreizigers binnen het vertrekproces en hoe kan dit worden verhoogd?
- Wat is comfort? Wat voor gevoel zit daar bij? Hoe kan je dat beschrijven
- Als je dat weet, kun je het ook in criteria zetten.
- Hoe kan technologie het comfort in het vertrekproces van nieuwe of onregelmatige vliegreizigers verhogen?
- Welk deel of stap binnen het vertrekproces biedt de meeste ruimte voor verbetering en hoe speelt technologie hier een rol in?
Nadat deze vraag werd goedgekeurd zijn we gaan bouwen aan het eerste prototype van ons concept. Al snel kwamen we op het idee om een companion app te maken die de gebruiker, begeleidt door het vertrekproces door contextuele informatie te geven die de gebruiker echt helpt. Om dit te weerspiegelen scherpte we de onderzoeksvraag enigszins aan naar:
Hoe kan een companion het comfort binnen het vertrekproces van nieuwe of onregelmatige vliegreizigers op Schiphol verbeteren?
We werkte hier een kort conceptdocument voor uit en daarnaast ook een eerste onderzoeksopzet.
Hierna volgde de Berlijn reis. We hebben van deze mogelijkheid gebruik gemaakt om in kaart te brengen hoe het gehele vertrekproces eruit ziet. Bryan had nog nooit met het vliegtuig gereisd en was dus de ideale kandidaat om een zogenaamde ‘diary study’ mee te doen. De resultaten hiervan vind je hier.
Na de feedback op Sprint 1 hebben we de onderzoeksopzet verder uitgewerkt.
De eerste opzet van ons raster systeem (uitgelegd in bovenstaande blogpost) zag er zo uit:
Het eerste experiment
Het afnemen van het eerste experiment was erg leuk maar erg druk. We hadden het zelfs zo druk dat we geen tijd hebben gehad om zelf op de eindmarkt rond te kijken. De resultaten van het eerste experiment zijn hier uitgewerkt. Hieronder een timelapse van het gehele experiment.
Op basis van de resultaten uit het experiment zijn we dit in Sprint 3 gaan uitwerken.
Op basis van de feedback hebben we drie concrete stappen genomen.
De gegeven feedback uitwerken op basis van statement cards.
Reflecteren op de onderzoeksopzet en onze rollen daarin.
Aanbevelingen doen voor ons concept voor de volgende iteratie.
Sprint 4 en het laatste woord
Sprint 4 stond voor ons in het teken van het uitwerken van ons nieuwe concept en de laatste slag leggen aan de deelvragen.
Zo heeft Bryan tijdens sprint 4 een stuk deskresearch gedaan naar wat comfort precies inhoudt voor verschillende gedragstypen (volgens de DISC methodiek) en hoe we hier met ons concept op kunnen inspelen.
Daarnaast hebben we een korte interactie test gedaan met de nieuwe versie van ons concept, dat nu gebruik maakt van Augmented Reality.