House of Esports heeft ons (studenten CMGT & CMD) gevraagd om na te denken over de volgende ontwerpvraag: “Hoe kunnen we Esportsactiviteiten beter integreren in het curriculum van het Nederlandse onderwijs?”
"Hoe kunnen we bijdragen aan het verbeteren van de sociale, cognitieve of motorieke vaardigheden van leerlingen op het autistisch spectrum in het speciaal onderwijs door een esport toepassing te ontwikkelen?"
Tijdens het ontwerpproces gaan we samenwerken met de verschillende stakeholders. Hiernaast is onze stakeholdersmap weergegeven waarbij de leerling centraal staat.
Het ontwerpproces bestaat uit drie fases: Connect, Concept en Create. Binnen deze fases gaan wij werken met verschillende methodes om tot een oplossing te komen.
Onderzoeken
Creatieve technieken
Prototype
Expert review
Co-Create
Testen
Insight filtering
Terugkoppeling
Itereren
Uit recentelijk onderzoek blijkt dat videogames grotendeels positieve gevolgen hebben. Dit moet wel gepaard gaan met een gebalanceerde levensstijl
Uit onderzoek komt naar voren dat videogames een positieve invloed heeft op motorieke en sociale vaardigheden bij mensen met autisme.
In grote landen zoals Zuid-Korea, Rusland en Amerika is gamification in het onderwijs al op gang aan het komen. Ook zijn er scholen met een E-sports curriculum.
Uit onderzoek is gebleken dat gamen en E-sports een brug kan zijn voor mensen met autisme om fysieke sporten op te pakken.
Interviews
Tijdens de connectfase hebben we met verschillende stakeholders interviews gehouden. Hieronder kunt u alle interviews doornemen.
Wat is je favoriete activiteit op school? Kunstvakken Wat vind je het moeilijkst op school? Wiskunde Gebruik je een digitaal scherm op school of voor schoolwerk? ja > Hoe ervaar je dat? Positief Heb je goed contact met medeleerlingen op school? > Hoe ervaar je dit? Lastig > Heb je veel vrienden? Nee > Ben je vaak/veel in contact? Alleen op school > Hoe ervaar je het verschil met online contact? Online is het lastiger om de toon van een persoon te interpreteren Heb je goed contact met de docenten? > heb je het gevoel dat zij je voldoende begrijpen/ondersteunen? Nee > Heb je het gevoel dat het contact meer formeel of ook informeel is? Formeel > Hoe zou jij de houding van de docent omschrijven tegenover jou en de klas? (In regulier onderwijs: benaderen de docenten jouw anders?) Neerbuigend Wat doe je graag in je vrije tijd? > individueel of met anderen? Spellen spelen (video spellen). > wat vind je echt niet leuk? Ruzie maken > Is er iets wat zou je graag/vaker wilt doen in je vrije tijd wat je nu niet of minder doet? Omgaan met anderen > Wat weerhoud je ervan? Angststoornis > sport/beweeg je veel/regelmatig? Nee Speel je games? > Speel je veel alleen games of (online) multiplayer? Alleen > Wat vind je leuk aan gamen? Escapisme > Wat vind je minder leuk/moeilijk aan gamen? Dingen gaan soms te snel
Leerling regulier onderwijs mavo 2e klas 15 jaar oud (een van mijn bijlesstudenten), interview uitgelegd en toestemming gevraagd om antwoorden te delen Wat is je favoriete activiteit op school? Tekenen en gym waarschijnlijk omdat het niet heel erg van die denkdingen zijn Wat vind je het moeilijkst op school? Wiskunde en geschiedenis, maar dat weet je > waarom heb je veel moeite met wiskunde en geschiedenis? Ik vind het vooral moeilijk als een som zo’n heel verhaal heeft omdat ik vaak niet de juiste informatie eruit kan halen en geschiedenis is zoveel tekst dat ik mijn concentratie er niet bij kan houden Gebruik je een digitaal scherm op school of voor schoolwerk? Ja, voor huiswerk en veslagen enzo gebruiken ik mijn laptop en ook om schoolwerk te checken op magister en veel docenten zetten hun presentaties ook op magister en die gebruik ik om te leren > Hoe ervaar je dat? Wel goed, ik vind het fijn dat ik in ieder geval geen papieren agenda bij hoeft te houden Heb je goed contact met medeleerlingen op school? Ja ik heb vrienden en kan het wel goed vinden met iedereen in mijn klas > Hoe ervaar je dit? Goed > Ben je vaak/veel in contact? Ja ik zie ze elke schooldag > Hoe ervaar je het verschil met online contact? We gebruiken whatsapp om aantekeningen te delen enzo Heb je goed contact met de docenten? Ik denk het wel > heb je het gevoel dat zij je voldoende begrijpen/ondersteunen? De meeste wel > zijn er docenten die je niet begrijpen en waarom denk je van niet? Mevrouw ... van wiskunde weigert altijd dingen nog een keer uit te leggen als ik het niet in één keer snap en dan kan ik de rest van de uitleg niet bijhouden omdat ik hetgene ervoor al niet begrijp. Jij legt het als ik het niet snap op verschillende manieren nog een keer uit wat ik wel nodig heb bij wiskunde > Heb je het gevoel dat het contact meer formeel of ook informeel is? Voornamelijk formeel > Hoe zou jij de houding van de docent omschrijven tegenover jou en de klas? uhmm ik weet het niet zo goed hangt af van de docent > benaderen de docenten jouw anders omdat je autisme hebt? Niet echt ik denk dat de helft het niet eens echt weet Wat doe je graag in je vrije tijd? Hockeyen, gamen en gitaar spelen > individueel of met anderen? Hockeyen altijd met andere en ik game soms online > Is er iets wat zou je graag/vaker wilt doen in je vrije tijd wat je nu niet of minder doet? Misschien wat vaker hangen met vrienden, doe ik nu ook wel maar ja > Wat weerhoudt je hiervan? Drukte door school > sport/beweeg je veel/regelmatig? Ik hockey elke week Speel je games? (al eerder beantwoord) > Speel je veel alleen games of (online) multiplayer? Wel eens met vrienden online of gewoon hier bij mij of bij hun > vooral spellen waar je samenwerkt of meer tegen elkaar Vooral tegen elkaar > Wat vind je leuk aan gamen? Ik hoef er niet echt veel bij na te denken en het is iets waar ik me op kan focussen > Wat vind je minder leuk/moeilijk aan gamen? Ik vind het minder leuk als ik verlies natuurlijk
Zou je mij in het kort) wat meer kunnen vertellen over jou autisme? Ik heb zelf gelezen dat er verschillende niveaus en vormen zijn. Vanaf velke leeftijd is dit geconstateerd? Momenteel geen echte benaming. (ASS). Vroeger erger dan nu. 15. Kan je mij meer vertellen over hoe dit invloed heeft in jou dagelijkse leven? Voornamelijk sociaal aspect. Moeite met gesprek aangaan, kost heel veel energie. Introvert is anders. Introvert gaat om drukte en energie. Ik moet constant rekening houden met "dit wordt er van mij verwacht". Ook erg slecht in sarcasme herkennen. Als ik nu getest zou worden zou ik misschien niet genoeg voldoen voor het label "autisme". Ik heb mezelf aangeleerd om toch dingen te doen. (mensen aankijken bijvoorbeeld) Dit kan liggen aan het feit dat ik een lichte vorm heb. En hoe is dit op school? Waar heb je moeite mee? En zijn er ook dingen die juist makkelijker zijn? Op school niet heel veel last. Wel ocd tijdens schoolopdrachten in teamverband. Groepsdingen waren echt vreselijk. Het is uiteindelijk beter geworden door het vaker te doen. Ik denk niet dat er dingen juist makkelijker zijn geweest voor mij. Ik heb ook ADHD en dat beinvloed qmijn autisme. Een groot deel van mensen met adhd heeft ook autisme en andersom. School Ben jij naar een speciale school gegaan of heb jij speciale "behandeling" gekregen vanwege je autisme? Als je autisme hebt en je moet echt naar een speciale school, dan heb je het echt heel zwear. Dat zijn echt leerlingen die niet zelfstandig kunnen denken. Hebben docenten hierbij geholpen? Hoe was het voor jou om met medeleerlingen om te gaan? Heb jij online les gehad, en zo ja, hoe was dit gevoel toen? Ik liep al bij de psycholoog en die gaf aan dat een test voor autisme goed zou zijn. Toen dit bekend was bij school kreeg ik een time out kaart. Hiermee kan je aangeven dat het even te veel wordt tijdens en les en mag je zonder verdere reden naar een speciaal lokaal waar je kon uitrusten. Er waren geen docenten die perse kennis hadden over autisme. Vanuit mijn psycholoog en kinderarts heb ik een regeling gemaakt met school om minder stress en werk te krijgen. Geen hulp vanuit docenten. Weinig begrip. Games Wat doe je in je vrije tijd? Tekenen, fotografie Vroeger dook ik meer in mijn eigen wereldje, dat past ook wel bij autisme. Met tekenen kan je je eigen wereld maken. Ik kon mijn eigen wereld visualiseren. Doe je aan een sport? paardrijden Speel je games? Ja, Doe je dit alleen of samen? Altijd samen. Vroeger speelde ik heel veel alleen maar sinds ik mijzelf meer sociale skills heb aangeleerd vind ik samen games doen leuker. Deze vriendengroep ken ik via Twitch. Welke games vind je leuk? Minecraft. Human fall flat. Phasmophobia Denk je dat games je kunnen helpen met sociale skills? 101%. Ik zit al sinds mijn elfde online via skype. Ik belde met mensen die ik nieteens kende. Op mijn elfde was ik nog vrij naief. En het belangrijkste, je ziet geen hoofd. Ik heb veel moeite met oogcontact en gezichtuitdrukking. Online heb je hier geen last van. Ik heb voor mijn gevoel zelfs beter leren praten door het skypen en gamen. Ik weet 100% zeker dat dit andere mensen ook kan helpen. Spendeer je veel tijd online? Ja. Ik ben eigenlijk wel dagelijks online met mensen aan het bellen. Zodra ik thuis kom zijn er vrienden wel online en gaan we samen bellen of gamen. Ik maak wel altijd mijn huiswerk, maar ik merk wel dat ik nu met de eindexamens moeite heb om van mijn computer af te blijven. Denk je dat dit te maken heeft met je autisme? Onbewust denk ik wel. Zoals ik al vertelde zat ik vroeger heel vaak in mijn eigen wereld. Dit was voor mij een soort afleiding. Misschien dat ik nu zo veel tijd online spendeer omdat dit voor mij een afleiding is, maar ik ben ook gewoon heel blij met mijn vrienden en wil veel tijd met hun spenderen. Wij doen dit gewoon online. Appen, niet heel sociaal, wel beetje Bellen, met stem, meer sociaal. Videobellen, nog socialer, maar niet echt Face to face praten is echt "sociaal"
Hoe worden digitale schermen nu ingezet in het speciaal onderwijs? Voor communicatie, educatieve app, en games > Wat zijn hier de voor en nadelen van? Meeste speciale scholen hebben iPad ’s dus veel scholen hebben er wat aan. Er is veel variatie. Niet alle apps zijn even beschikbaar voor alle studenten. Sommige apps kunnen vrij duur zijn Welke speciale vormen van onderwijs bieden jullie de leerlingen met autisme? Spelen onder toezicht Voorlezen Persoonlijke zorg Algemene zorg > Wat zijn de belangrijkste kenmerken van deze speciale leermethoden? Onafhankelijkheid Persoonlijke ontwikkeling U werkt met kinderen met autisme, wat is het eerste gevoel wat bij u opkomt als u aan deze kinderen denkt? Dat autisme een spectrum is en ieder kind een andere vorm van ondersteuning nodig heeft Zijn er situatie waarin kinderen met autisme opvallen? Ze hebben moeite hun eigen emoties onder controle te krijgen en te weten wanneer ze even pauze moeten nemen > Moeite met de situatie > Reageren anders dan andere kinderen Zijn er kinderen die moeite hebben met communicatie? Ja, vooral verbale communicatie en de context van de situatie en sociale omgang > Met autisme of zonder > Non-verbaal > Verbaal > Empathie Hoe scoren deze kinderen op het gebied van taal en spelling? Dat hangt zeer af van de studenten, sommige kunnen moeite hebben met lezen en schrijven, waar andere erin uitblinken > Opvallende situaties > Spelling goed, minder praten Merkt u verschil tussen het contact dat u heeft met de kinderen en tussen het contact wat de kinderen onderling hebben? Ze zijn meer gehecht aan docenten en gaan niet ver van ze af > Opener naar docent > Meer durven te praten tegen docent dan kinderen Heeft u een verklaring voor dit gedrag? Ondanks dat zij autisme hebben? Autisme en angststoornissen gaan vrij vaak samen, dus dat zou zeker een verklaring kunnen zijn. Andere kinderen kunnen ook moeite hebben met het begrijpen van de situatie. > Houden van andere kinderen > Aantal prikkels > Vertrouwde omgeving of niet Zijn er onderdelen/vakken waarin kinderen met autisme zich positief onderscheiden? Autistische kinderen werken beter als ze werken aan iets waar ze veel interesse in hebben, of als het gaat om creatieve vakken. Gedragen deze kinderen zich anders gedurende de dag? Bepaalde delen van de dag? In het algemeen zijn ze meer op zichzelf of rennen ze achter andere leerlingen aan. > In de pauze > Individueel of in groep > Buitenspelen/ binnenspelen Hoe gedragen kinderen zich in spelverband? Ze spelen vaak op zichzelf en spelen meer geordende spellen. > In een groep > Individueel Op welke manier zet de school zich in voor de ontwikkeling van kinderen? De school stemt hun zorg af op de benodigdheden van de studenten. En spoort ze aan om zelfstandig te zijn. > Op welke gebieden > Communicatie
Kunt u mij een korte introductie geven over op wat voor school u werkt en wat u daar doet, hoe lang al en wat u er leuk aan vind. Ik werk op een ZMLK school, dat is een school voor zeer moeilijk lerende kinderen. Dat doe ik al bijna 15 jaar. Ik werk er als onderwijsassistent. We hebben eigenlijk allemaal leerlingen met een verstandelijke beperking. Sommigen hebben een syndroom, als het syndroom van down, sommigen hebben een ontwikkelingsachterstand en sommigen hebben autisme of een verstandelijke beperking. Wat vind je leuk aan wat je doet? Ik zorg graag voor mensen. Ik vind onderwijs ook heel leuk. Ik ben eigenlijk van huis uit een gehandicapte begeleider, maar ik ben per ongeluk in het onderwijs gekomen en nooit meer weggegaan. Ik vind het heel erg leuk om kinderen, vooral speciale kinderen, mee te helpen in hun ontwikkeling. Bij de groep die ik dit jaar heb, zijn dat hele kleine stapjes. Het kunnen echt dingen zijn als helpen brood snijden of leren boodschappen doen. Dat vind ik heel leuk, dat ik daar onderdeel van mag zijn. Hoe oud zijn de leerlingen die je les geeft gemiddeld? Op dit moment zijn dat kinderen met een kalenderleeftijd tussen de 8 en de 12, maar hun ontwikkelingsleeftijd, dus hun begrip, ligt meer rond de peuterleeftijd, dus tussen de 1.5 en 4 jaar. Ze kunnen ook niet lezen of schrijven. U werkt met kinderen met autisme, wat is het eerste gevoel wat bij u opkomt als u aan deze kinderen denkt? Het eerste gevoel? Ik weet niet zo goed wat je van me wilt horen. Ik wil deze kinderen gewoon heel graag helpen, dat ze een beetje volwaardig bestaan hebben in deze maatschappij. Zijn er situaties waarin kinderen met autisme opvallen? Ja, met name de vrije- of keuze situaties, want dat is voor hen heel moeilijk. Als iets niet duidelijk voor ze is of ze zijn heel erg uit hun structuur, dan kunnen ze heel erg van slag raken en soms zelfs compleet flippen of heel verdrietig worden. Dit komt omdat ze niet begrijpen wat er gebeurt en ze best wel snel het overzicht kwijt zijn. Wat zou volgens jou helpen op deze situaties? Er is heel veel onderzoek naar gedaan en het is bewezen, en dat zie ik in de praktijk ook, dat deze kinderen heel veel baat hebben bij heel veel duidelijkheid en vooral als ze dat visueel aangeboden krijgen. Vooral onze kinderen die niet kunnen lezen of schrijven. Wij werken heel veel met picto's of foto's, zodat ze kunnen zien wat er is. Dat geeft ze heel veel veiligheid. Zijn er kinderen die moeite hebben met communicatie? Ja, op dit moment heb ik twee gediagnosticeerde autistische jongetjes in de klas. Er zijn er nog wel meer die autistisch gedrag vertonen, maar van deze twee is het vastgesteld. Een daarvan die praat gewoon niet, die stootkan overigens wel lezen en typen op de ipad. Dan swiped hij om zijn getypte tekst te laten cen. Die andere die praat wel, maar eigenlijk ook weer niet. Het is meer gedragen. Zijn woordenschat komt eigenlijk uit filmpjes. Hij verbindt filmpjes aan situaties. Dus als er iets is gebeurt en hij is van slag en ik spreek hem aan, dan komt hij naar me toe. Dan zegt hij iets dat schijnt een stukje te zijn uit een Maya de bij aflevering. Dan aait hij over mijn arm en zegt hij Je bent weer gelukkig he? We zijn weer de allerbeste vrienden he?". Soms is het dan wel moeilijk om met hem te communiceren, want ik kan hem geen rechtstreekse vraag stellen. Ja dat kan ik wel doen, maar ik krijg nooit rechtstreeks antwoord. Dus daar zit altijd iets tussen. Hoe scoren deze kinderen op gebied van taal en spelling? Bij deze is dat een beetje lastig, want het autistisch spectrum is heel erg breed. Maar ik heb leerlingen met ook nog een laag IQ. Je hebt natuurlijk wel autisten die wel gewoon een normaal of zelfs een heel hoog IQ hebben, maar die heb ik dan weer niet in de klas. Ik heb wel zelf een kind met een normaal IQ en autisme, die reageertheel anders dan de kinderen in mijn klas. Maar wat wel overeenkomt, is dat die ook gauw het overzicht kwijt is en graag alles visueel aangeboden krijgt, ondanks dat hij wel kan lezen en schrijven. En ook gewoon kan praten, want hij is verbaal heel sterk. Er zijn tegenwoordig steeds meer aandoeningen die binnen het spectrum vallen.Wat vroeger meer losse stoornissen werden genoemd, zoals asperge, dat valt nu binnen het spectrum. Daardoor heb je een hele grote schaal met hele uiteenlopende kenmerken bij 'autisten'. Maar het stukje en structuur, duidelijkheid en dingen visueel willen zien om het overzicht te bewaren, komt eigenlijk bij elke vorm terug. Merkt u verschil tussen het contact dat u heeft met de kinderen en tussen het contact dat de kinderen onderling hebben? Ja, in principe, maar ook hier zit heel veel verschil in. De kinderen bij mijveel verschil in. De kinderen bij mij in de klas, hebben niet veel contact met leeftijdgenootjes. Het contact moet eigenlijk, en dit ga ik nu even heel kort door de bocht zeggen, uit de autist komen en niet vanuit iemand anders. Dat vinden ze heel erg moeilijk. We werken er heel lang aan om überhaupt contact met ze te leggen. Ze zijn ook best wel op zichzelf gericht, omdat prikkels zo binnen komen en het overzicht ook al zo lastig te bewaren is, als je dan ook nog op iemand anders moet letten, is dat heel moeilijk. Vaak is empathie of contact kunnen maken al heel lastig, laat staan bij leeftijdgenoten. Ze spelen ook niet samen op het plein, ze spelen alleen, maar lijken er ook geen behoefte aan te hebben. Ze zijn altijd een beetje in hun eigen wereld, maar dat zijn die bij mij in de klas. Heb je wel eens meegemaakt dat er wel zo'n eerste stap richting contact wordt gemaakt? Heeft dat dan positieve gevolgen op de verloop van het contact indien positief ervaren? Ja, maar dat uit zich niet zoals bij andere kinderen. Dat uit zich bijvoorbeeld meer in... Ik zit bijvoorbeeld al 3 jaar naast een van mijn leerlingen die dan wel praat, wat we nu wel zien, doordat ik dat blijf doen en steeds heel dicht bij hem ben hij nu zelf naar me toe komt. Eerst was dat alleen maar wanneer hij 'wat van me nodig had'. Dat is ook wel een beetje wat vaak heel oneerbiedig wordt gezegd over autisten, ze zoeken alleen contact als ze je nodig hebben. Maar nu komt hij af en toe ook uit het niets en dan zoekt hij toch contact. Dus als je dat heel zachtjes en langzaam oppakt en heel erg vanuit de ander laat komen, dan is er op een gegeven moment wel sprake van contact. Maar dat zou nooit zo zijn als een van mijn andere leerlingen bijvoorbeeld die elke dag een knuffel komt geven en op mijn schoot komt zitten. Het is een andere manier van contact zoeken. Oogcontact is er bijna niet. Dat vind hij gewoon heel spannend en het hoeft dan van mij ook niet. Hem dwingen zou averechts werken. Heeft u een verklaring voor dit gedrag van de kinderen? Ondanks dat zij autisme hebben? Ze hebben constant bevestiging nodig en hebben moeite met tijdsbesef, vanwege hun ontwikkel leeftijd. Ze hebben daarom echt een stabiele en veilige omgeving nodig. Gedragen deze kinderen zich anders gedurende dag? Bepaalde delen van de dag? Vrijdagmiddag zijn ze allemaal moe en hebben ze het een beetje gehad, Dan is het ook wat vrijer, dat is voor deze kinderen extra lastig. Want wat moet je dan doen, dat vinden ze super moeilijk. Met binner we met een bord waarbij je je naam op kan hangen bij een aantal keuzes om te doen. Ik kan niet rechtstreeks aan ze vragen wat wil je spelen. Kiezen overzien is heel lastig, dingen overzien is heel lastig en zelf bedenken wat je doet. Op het plein spelen is voor sommige kinderen heel de tijd naast de juf staan, doordat ze niet weten wat ze moeten doen. Het geldt natuurlijk niet voor iedereen. Hoe gedragen deze kinderen zich in spelverband? Bij autisten is dat heel lastig. Ze vinden het sowieso al lastig om contact te maken, maar die spelontwikkeling blijft ook vaak achter. Doordat fantasie iets heel ongrijpbaars is. Autisten nemen vaak ook dingen heel erg letterlijk, dus die kunnen zich heel moeilijk iets verbeelden. Ik heb daar toevallig ook een onderzoek over gelezen. Want dat kunnen ze niet zien en dat is niet tastbaar, dus dat is er niet. Toen ik nog stagiaire was had een collega een keer reageert op een leerling met de opmerking "ah joh, ga toch op het dak zitten". Waarop de jongen de garage inliep om een ladder te zoeken om op een dak te klimmen. Dat is ook wel iets wat bekend is. spreekwoorden en appen ze gewoon niet, want die verbeelding mist. Dat zie je in spel ook, dat de verbeelding heel lastig is. Tenzij ze echt iets naspelen dat echt is, zo veranderd hij alles in de keuken in drumsticks en speelt hij drums. Maar andere kinderen doen hun fruit in een beker, maar dat klopt voor hem niet meer dat moet op een bord. Op welke manier zet de school zich in voor de ontwikkeling van deze kinderen? Wij zijn natuurlijk speciaal gericht, dus we houden ons aan de leerlijnen van het speciaal onderwijs. We hebben een aanbod in taal, maar dat zit ook in ons contact. Ik heb een te laag leesniveau dus dat doe ik dit jaar niet. Rekenen doen we in spelsituaties of praktijksituaties, zoals borden tellen tijdens het tafeldekken en boodschappen doen. Eigenlijk ons hele aanbod is heel praktisch. Ik heb vanmorgen mijn reken en taal les gecombineerd in de moestuin. Dan gaan we letterlijk de tuin in. Hoe worden digitale schermen nu ingezet in het onderwijs? We hebben een digibord in de klas. In andere groepen worden die beter gebruikt, zoals apps die bij bepaalde methoden horen. Dan kunnen ze spelletjes doen en instructie geven op het digibord. Het is echt heel groot. Het is betaalde software,we hadden dat vroeger ook op de computers. Maar dat zijn dingen die net te lastig zijn voor mijn groep. We kijken wel heel veel schoolTV en Youtube. We hebben ook ipads in de klas, er was een pilot met apps. Weinig waren geschikt en erg duur. Wat maakte ze met name ongeschikt? Je moet voor de meeste apps lezen. Ook moet je kunnen begrijpen wat de bedoeling is. Ook naar de leerkracht toe is geen begeleiding of uitleg. Niet al mijn collega's kunnen er mee aan de voeten en die gebruiken het dan ook niet. De kinderen kunnen niet lezen en schrijven, maar kunnen wel zelf alle filmpjes vinden op Youtube. Ze willen het wel graag gebruiken, maar er is weinig geschikt.
Kunt u mij een korte introductie geven over op wat voor school u werkt en wat u daar doet, hoe lang al en wat u er leuk aan vind. Ik werk op een basisschool in Rotterdam Noord. Op onze school heb ik eigenlijk een volle honderd procent leerlingen met een tweede nationaliteit, deze nationaliteiten verschillen ook heel erg. Sinds 2012 zijn we begonnen met wet toepassend onderwijs, dus momenteel als je het hebt over het basisonderwijs hebben we eigenlijk alles. Van gedragsproblemen tot autisme tot adhd, noem het maar op. Ik werk in groep 4, dat zijn kinderen tussen de 7 en 8 jaar. Op onze school is heel veel verborgen armoede, we werken heel erg hard. Ik ga dalijk mijn twintigste jaar lesgeven in, omdat deze kinderen het heel erg op allerlei fronten nodig hebben en je kan echt van betekenis zijn bij deze kinderen. Dat is eigenlijk waarom ik er nog steeds zit. U werkt met kinderen met autisme, wat is het eerste gevoel wat bij u opkomt als u aan deze kinderen denkt? Het is soms erg moeilijk om een band aan te gaan. Je moet even zoeken hoe je hun 'respect' wint, omdat hun emotie heel erg is 'afgeblokt. Ze hebben structuur en een bepaalde ritme nodig en niet teveel afwijken van het geheel. Ik herinner me dat ik een leerling had die een aversie had tegen de kleur blauw. Met blaadjes uitdelen, met knutselen, als we een blauw blaadje neerlegde werd hij hysterisch. Daar houdt je dan wel rekening mee, maar dan probeer je veel te praten, bepaalde band, met interesses, maar vooral heel erg structuur aanbieden. En soms probeer ik vanuit mijn eigen gevoel praten. Het is lastig, omdat je van autisme heel veel variaties hebt en dat iedereen ook weer anders maakt. Zijn er situaties waarin kinderen met autisme opvallen? Ja, bijvoorbeeld, soms is de drama docent ziek, dan gaat drama niet door. Dat is dan heel erg lastig, ik heb dat niet in de hand en leg dat uit, maar dat is dan heel moeilijk voor deze kinderen omdat heel het schema dan 'uit elkaar valt'. En bij zulke situaties als drama of gym kunnen ze heel erg blokkeren, omdat er heel veel vrijheid is en ze niet een bepaalde houd vast hebben. Ze hebben extra behoefte aan structuur en houd vast. Zijn er kinderen die moeite hebben met communicatie? Vaak wordt er gezegd dat kinderen met autisme afgestompt kunnen zijn, die kunnen bij een situatie die hen erg aan het hart is erg fel reageren. Ook als ze zien bij iemand dat er sprake is van onrecht. Er zijn wel vaak situaties, dat je de gevolgen voor de andere persoon moet uitleggen. Bijvoorbeeld dat als je iemand slaat, dat dat pijn doet en dat je dat kan zien aan dat iemand verdrietig is. Je moet uitleggen wat ze nou eigenlijk zien en wat dat uiteindelijk doet bij iemand. Heel vaak heb je met je kinderen met autisme, die kunnen ineens blokkeren in hun uiting, maar dat juist weer heel erg terug laten komen in hun gedrag. Door bijvoorbeeld heel boos te worden, weg te lopen of in zichzelf te keren. Ze voelen dat dan heel erg als iets onrechtvaardigs, waarvan wij misschien denken "waar maak je je druk om", maar dat zit zo in hun hoofd en daar kunnen ze dan boos van worden en van schreeuwen. Dan willen ze soms ook niet meer praten. Hoe scoren deze kinderen op gebied van taal en spelling? Vaak scoren deze kinderen gemiddeld tot boven gemiddeld. Het blijkt ook heel vaak niet altijd, dat ze een bovengemiddeld IQ hebben. Je ziet eigenlijk dat ze het cognitieve vlak hoger hebben en dat ze vaak het sociaalemotionele moeilijker vinden. Maar je hebt dan voorbeelden dat je denkt "waarom doe je nu niks", maar dat komt dan eigenlijk omdat ze het niet uitdagend genoeg vinden. Ze mogen dus ook wel meer uitgedaagd worden. Merkt u verschil tussen het contact dat u heeft met de kinderen en tussen het contact dat de kinderen onderling hebben? In mijn geval, als leerkracht, moet ik echt wel een basis opbouwen, het vertrouwen een beetje winnen of duidelijk laten weten wat ze aan me hebben.Daarbij moet ik heel erg letten op wat ik zeg of wat ik doe. Bij de leerlingen onderling is er vaak heel veel onbegrip, waardoor ook ruzies kunnen ontstaan. Door uit te leggen dat we allemaal anders zijn en waarom iedereen reageert zoals ze reageren, probeer je dat te bemiddelen. De kinderen spiegelen heel veel. Zou je zeggen dat in eerste instantie het contact met een docent gemakkelijker verloopt dan onderling? Ja, maar heel eerlijk, ik denk dat daar een stukje leeftijd in zit, aan de volwassen die ervoor staat en op een bepaalde manier ergens mee omgaat, hoe de kinderen zich bewegen en ouders zijn eigenlijk ook erg belangrijk. Maar het ligt heel erg aan het kind, want het ene kind met autisme is de andere niet. Bij sommige kom je er niet doorheen, bij een andere zou je misschien niet eens zeggen dat diegene autisme heeft. Op welke manier zet de school zich in voor de ontwikkeling van deze kinderen? Als we iets vermoeden gaan we naar de interne begeleiders, die nemen de zorgleerlingen op zich en ondersteunen ons als leerkrachten. Als wij iets vermoeden en we weten het niet te benoemen of hebben meer handvatten nodig, dan komen ze een keertje kijken in de klas. Daarna gaan we naar netwerk BPO en dan komt er iemand naar school om een observatie te doen en handvatten aan te reiken. Uiteraard gaan we ook in gesprek met de ouders. Vanuit dat netwerk wordt vaak doorverwezen naar plekken waar ze verder geholpen kunnen worden. Wij doen alles in ons kunnen op school, maar ze hebben ook speciale hulp nodig. We hebben op school de beertjes, daarop staan een aantal stapjes die je kan ondernemen bijvoorbeeld als je hulp nodig hebt. Ook hebben we bordjes met een smiley erop en de tekst "als ik boos word tel ik tot tien, moet je mij eens zien. Dat zijn dan bijvoorbeeld die handvatten die we dan krijgen. We hebben ook wel eens de tip gekregen om een plekje te creëren waar iemand even rustig kan zitten. We vragen ook de ouders wat zij doen thuis dat wij ook kunnen doen. Natuurlijk is dat een andere situatie, maar door op een bepaalde manier iets te zeggen kan al veel verschil maken. Hoe uit zich dat tijdens de lessen? Kinderen met autisme moet je soms stimuleren of motiveren om ze aan het werk te zetten, behalve als ze iets heel leuk vinden. Wat me daarin opvalt, is dat je ze ook de uitdaging moet bieden, zoals een verrijking of een extra opdracht. Dat maakt het dan veel spannender. Hoe worden digitale schermen nu ingezet in het onderwijs? We werken nu met laptops en het is me al een paar keer gebeurt, want de juf is niet zo goed met de laptop, dat zij andere dingen op de computer weten te vinden of ergens op zitten. Gelukkig omdat ze jong zijn zie ik aan hun snoetjes dat ze iets doen dat niet mag, maar dan hebben ze het eigenlijk al weggeklikt. Dus dat werkt soms een beetje tegen. We hebben voor taal, rekenen, spelling en automatiseren chromebooks. Elk kind van groep 4 tot en met groep 8, heeft een chromebook. Daar ben ik het niet altijd mee eens, want ik vind schrijven heel belangrijk en spelletjes die niet op een scherm zijn. Dat doen ze al genoeg. Het fijne wel aan de chromebooks is, de computer berekend welk niveau een kind zit. Dus als je bijvoorbeeld heel goed bent met lidwoorden, dan mag je door naar de zelfstandig naamwoorden. En een kind dat niet goed is met lidwoorden, zal daar nog een aantal oefeningen voor krijgen. Wij kunnen dan op de computer heel goed zien waar een kind zijn vaardigheden liggen en waar het tempo ligt. Zijn de opdrachten qua vormgeving op de laptops vergelijkbaar met de opdrachten uit de lesboeken of zit daar bijvoorbeeld meer spel in nu? Normaal had je je vragen in een boekje, nu zie je het op een scherm. Sinds corona kan je de vragen ook beluisteren. Het is heel veel, kruis aan, tik aan. Bij mijn kinderen valt het me op dat ze al gauw de kluts kwijt zijn als dingen op een andere manier worden gestyled, de autistische leerlingen weten dat eigenlijk wel snel uit te vogelen. Ik vroeg me ook nog af wat automatiseren is? Het is het snel kunnen hoofdrekenen. We oefenen bijvoorbeeld de tafels uit het hoofd te leren. Vind je dat er meer voor of nadelen zijn aan de schermen? Bijvoorbeeld een bepaalde manier van reageren. Naast dat het slecht is voor hun ogen en zithouding, vind ik het lastig dat ze soms sneller zijn dan leerkrachten. Techniek gaat zo ontzettend hard, dat het lastig bij te houden is. Ik ben er zelf ook niet van overtuigd dat het beter is dan het schrijven en noteren in je werkboek. Is er nog iets dat niet ter sprake is gekomen, dat u me graag zou willen meegeven? Er zijn ook heel veel kinderen met gedragsproblemen of concentratie stoornissen, waarbij zo'n dergelijke toepassing ook heel waardevol zou kunnen zijn. Je hebt eigenlijk een veel breder scala van doelgroepen. Soms kunnen kinderen met autisme heel veel stress ervaren als iets op een bepaald tijdstip moet of er een tijdsdruk is.Dan blokkeren ze. Juist het belonen werkt positief, iets dat aanspreekt of iets van een poppetje dat ze begeleid vinden ze fantastisch.
U werkt met kinderen met autisme, wat is het eerste gevoel wat bij u opkomt als u aan deze kinderen denkt? 1: Hele lieve open kinderen die soms wat extra aandacht nodig hebben. 2: Ik word blij van als ik aan ze denk, vaak vrolijke kinderen maar stemming kan snel omslaan. Zijn er situaties waarin kinderen met autisme opvallen? Moeite met de situatie Reageren anders dan andere kinderen 1: Zodra het wat drukker wordt in de klas, merk je dat ze moeite hebben met meegaan in deze drukte. Zij trekken zichzelf dan snel terug. Kinderen zonder autisme kunnen dit ook hebben, maar toch merk ik dat het op een andere manier gaat. De kinderen met autisme hebben door dat het te veel wordt en kiezen bewust voor het terugtrekken. 2: Als er te veel prikkels zijn vinden ze het lastig om te focussen op wat op dat moment belangrijk is. Ook merk ik dat ze in een groep soms niet gelijk durven te uiten wat ze zeggen, en zichzelf te veel druk op leggen. Zijn er kinderen die moeite hebben met communicatie? Met autisme of zonder Non-verbaal Verbaal Empathie 1: Deze kinderen hebben meer moeite om rekening te houden met andere kinderen. Verder hebben ze wel een uitgebreider woordenschat. 2: De kinderen met autisme vallen soms stil of moeten heel erg zoeken naar worden, wat kan komen door de druk die zij voelen als iedereen luistert. Ook is er een kind dat het lastig vindt om zichzelf te verplaatsen in de ander en daardoor soms dingen zegt die vervelend over komen. Hoe scoren deze kinderen op gebied van taal en spelling? 1: Goed, hierin doen ze niet onder aan de andere kinderen. Soms merk ik dat ze juist nauwkeuriger hier mee aan de slag gaan. 2: Verschillend, maar over het algemeen boven gemiddeld. Hierin is geen verschil te zien, maar dat is dan misschien ook de reden dat zij geen speciaal onderwijs nodig hebben, aangezien ze hierin goed mee kunnen. Merkt u verschil tussen het contact dat u heeft met de kinderen en tussen het contact wat de kinderen onderling hebben? Opener naar docent Meer durven te praten tegen docent dan kinderen 1: Als ik 1 op 1 praat met kinderen met autisme moet het gesprek soms even loskomen, terwijl ze dan vervolgens heel open zijn en veel vertellen. In een vertrouwde omgeving met een vertrouwelijk iemand zijn ze veel actiever en praten ze meer dan in een onbekende situatie met nieuwe mensen. 2: Ze zijn super eerlijk en ik merk verschil tussen de eerste paar weken en het eind van het jaar, maar dat is bij alle kinderen zo. Als ze eenmaal een goede band hebben raken ze erg vertrouwd. Heeft u een verklaring voor dit gedrag van de kinderen? Ondanks dat zij autisme hebben? Houding van andere kinderen Aantal prikkels Vertrouwde omgeving of niet 1: Het verschilt heel erg per situatie, soms is het fijn voor ze als andere kinderen even rustig zijn en goed luisteren, maar dit kan ook weer veel druk opleveren. Over het algemeen merk ik dat een vertrouwde omgeving wel enorm helpt. 2: Te veel prikkels kan leiden tot het stilvallen en meer moeite met het communiceren. Dit kan er ook voor zorgen dat ze soms dingen doen die ze helemaal niet willen of die anders over komen dan dat de bedoeling is. Zijn er onderdelen/vakken waarin kinderen met autisme zich positief onderscheiden? 1: Bij mij in de klas werken ze vaak nauwkeuriger en ze gebruiken dus een breder woordenschat. Daardoor zijn ze een stuk netter dan andere kinderen die veel woorden etc, overnemen van internet, zoals straattaal. 2: Ik herken heel goed aan ze als ze ergens over aan het nadenken zijn, wat misschien een vertekend beeld geeft in vergelijking met de andere kinderen, maar daardoor heb ik het gevoel dat ze actiever over alles nadenken. Ze stellen vaak kritische vragen. Gedragen deze kinderen zich anders gedurende dag? Bepaalde delen van de dag? In de pauze Individueel of in groep Buitenspelen / binnenspelen 1: Verschilt heel erg per dag, soms is een groep fijner en soms individueel, maar dit is bij veel kinderen zo. 2: Ik zou ja willen zeggen, maar denk dat dit bij ieder mens zo is. Er vallen voor mij geen bepaalde situaties op. Hoe gedragen deze kinderen zich in spelverband? In een groep Individueel 1: Deze kinderen hebben een eigen idee en mening en als die in een spelverband niet nageleefd worden kunnen ze vrij heftig reageren. 2: Ze zijn erg competitief en zien een spelletje niet altijd alleen als ontspanning. Ze zijn in spelverband vaak wel meer aanwezig in een groep en lijken hier meer te durven. Dit komt misschien omdat ze hier fouten durven te maken.
S = Seyda M = Mustafa Kocaer S: Meneer Kocaer, u ging akkoord met de opname. M: Ja is goed, ik ga wel akkoord. S: Het wordt alleen gebruikt voor het schoolproject (doeleinden) M: Je gaat hem niet verspreiden neem ik aan haha S: Nee nee haha S: Het doel van ons project is het realiseren van een technologische oplossing die positief kan bijdragen aan de ervaring van leerlingen met autisme in het onderwijs. M: Ja (knikkend) S: Daarover heb ik een aantal vragen voor u, maar kunt u als eerst zich even voorstellen? M: Jah. S: Wie bent u? Waar bent u werkzaam? M: Ik ben Mustafa Kocaer. Ik ben sinds 20 jaar werkzaam in het onderwijs. 13 jaar ben ik werkzaam op Lyceum Kralingen in Rotterdam. Die valt onder de stichting LMC. S: Jah, oké. Heeft u gewerkt met leerlingen met autisme….ooit? M: Jah, ik heb wel gewerkt met leerlingen met autisme inderdaad. Ja. S: En wat is uw ervaring daarmee. Wat voor gevoel komt er bij als u denkt aan leerlingen met autisme. M: Uhmm, ja. Autisme is wel een ruim begrip. S: Jah (knikkend) M: Er zijn verschillende vormen van autisme eigenlijk dan. Het hangt ook van de leerling af in welke domein van autisme die zich bevindt. Uhmm. Wat wij in eerste instantie proberen te maken wat de aanbeveling zijn van, van de onderzochte instantie zeg maar. En op basis daarvan proberen we met betrekkende leerlingen om te gaan. Uhmm. Ik moet in het algemeen zeggen dat als jij uhm als jij ze volgens richtlijnen benaderd en rekening houdt met, uhm, met communicatierichtlijnen met name zal ik maar zeggen. Dan uhm, kun jij heel veel bereiken met, met de leerlingen met autisme. Het is zelfs zo dat zij in bepaalde opzichten een enorme voorsprong kunnen hebben ten opzichte van “normaal functionerende leerlingen”. S: Jah, uhm, u zei al dat zij uhm soms opvallen in positieve zin. Vooral op welke gebieden vallen zij dan op in positieve zin? M: Jah, uhm.. S: In vergelijking met regulaire leerlingen dan. M: Ja, wat ik zelf heb ervaren, uhm, opvallen in de zin van leerprestatie of opvallen in de zin van aandacht zeg maar? S: Leerprestaties. M: Leerprestaties. Ze kunnen zich heel goed focussen, ze kunnen heel gedetailleerd te werk gaan. Heel specifieke zaken kunnen ze best wel goed uitdippen. Daarin vallen ze wel op ja. S: Oké interessant. En wat vinden ze lastig zeg maar? M: Jah. Sociaal omgaan vinden zij lastig ja. Uhm. S: Communicatie dus? M: Communicatie met mede mens vinden ze best wel lastig. Ze ervaren het als hoogdrempelig zeg maar. S: Jah (knikkend) M: Ze zien dat als een barrière zeg maar. Je moet ze wel in de hand nemen om daar overheen te stappen. Zodat zij vertrouwen opbouwen met één persoon, dus, uhm. S: Uhmm Jah. M: Als zij contact kunnen opbouwen gebaseerd op wederzijds vertrouwen zeg maar, en daarmee kunnen ze onder begeleiding zeg maar kunnen ze heel veel bereiken. S: Oké, dus zij vinden eigenlijk individueel werken makkelijker dan in groepsverband. M: Jah. S: En als zij het vertrouwen zien, uhm… M: Ja, in stadia, stapsgewijs kan het ook goed best wel ontwikkeld worden. Alleen de omgeving moet daar wel continu rekening mee houden met de ontwikkeling zeg maar. S: Oké. M: Jah. S: In welke vakken hebben zij eigenlijk moeite mee dan? Ik neem aan taal en uhm.. M: Inderdaad met taal en sociale vakken. Soms met presenteren eigenlijk dan. S: Uhmm jah. M: Soms uhm, omgang met medemens. Soms het uitdrukken van hun gevoelens. S: Hoe pakken jullie dat dan aan? Bijvoorbeeld bij taal of presenteren? M: Wij, uhm, ik laat dan, uhm, wat ik zelf heb gedaan. Ik heb dat in stadia gedaan. Dus in plaats van voor een hele groep te presenteren heb ik voorstel gedaan om alleen bij mij te doen. S: Jah (knikkend) M: Ik laat ook soms bijwonen hoe dat bij andere leerlingen gaat zeg maar. En dan vervolgens heb ik geprobeerd van “zullen wij bij jou groepsgenoten proberen” in plaats van de gehele klas. He. S: Jah M: Op die manier kun je best wel, uhm, op een gegeven moment durven ze wel, duurt misschien een jaar of twee misschien drie, hangt van de persoon af, maar je ziet toch wel dat ze het einddoel kunnen behalen. S: Hmm (knikkend) M: Alleen dat is, dat schiet wel in stadia zeg maar. Dan moet je echt als docent rekening mee houden. S: Ja ja. Uhm. Dus sociale vakken hebben ze wel last mee, maar zijn er ook vakken waarin zij zich positief scheiden van andere leerlingen? M: Jah, uhmm. S: Wiskunde bijvoorbeeld? M: Jah, dus bijvoorbeeld wiskunde. Wat wij ook op school hebben, programmeren bijvoorbeeld. S: Programmeren? M: Modelieren en programmeren bieden wij aan en daarin, en natuurkunde zijn ze ook goed in. S: Hmm (knikkend) M: Ik heb met paar autistische leerlingen gewerkt, ik hoefde niet dubbel keer te gaan uitleggen want in een keer begrijpen ze het goed. En met scheikunde zijn ze ook best wel goed. Met exacte vakken gaat in het algemeen best wel goed. S: Hmm, oké dat wist ik niet. M: Ja, zelfs excellerende leerlingen heb ik daarin mee gemaakt. Ik heb zelfs een autistische leerling zelf begeleid die van mij wiskunde kreeg. In het verleden. Toen hij nog havo stof deed zeg maar, had ie ook vwo examen gedaan in wiskunde dus. S: Wow. M: Ja, dus, ja. Hij heeft het apart geleerd en hij mocht van mij het examen ook doen. Dus ja dat. S: Uhmm ja. Worden bij deze speciale omstandigheden gebruik gemaakt van digitale hulpmiddelen? M: Laatste tijd wel. Alleen niet speciaal voor dit. Maar laatste tijd geven ze wel voorkeur aan om met digitale hulpmiddelen te werken ja. S: En heeft dat in uw opzicht een positief effect of heeft het ook nadelen? M: Dat weet ik nog niet. Uhm. Het is maar recentelijk. Dat moet nog goed onderzocht worden. S: Hmm (knikkend) M: Of dat wel goed uitgepakt heeft, werken via schermen, via dingen. Ik veronderstel dat, dat het stimulerend kan zijn. Dan kunnen zij focussen op de machine en niet op de persoon. S: Hmm (knikkend) M: In dat opzicht denk ik dat zij daarin beter moeten, kunnen functioneren. Maar dat is een veronderstelling. Dat moet nog enkele jaren nog uitgeprobeerd worden en onderzocht moeten worden. S: Hmm oké. Dan. Wat vindt u zelf van gamificatie (digitale hulpmiddel) in het onderwijs? M: Kijk in bepaalde leeftijd, uhm, beloning werkt heel positief in plaats van straf he. Wat wij…. S: Zeker ja. M: Wat wij in het onderwijs algemeen doen met ons maatregelen gewoon straffen. En dat druist tegen de, uhm, aard van kinderen eigenlijk dan. Ik denk dat beloning, uhm, dat het game zeg maar dat als beloning toegepast kan worden waarin ook, uhm, leerargumenten gekoppeld kunnen worden. En dat leerlingen daarmee beter kunnen leren in bepaalde opzichten. Ja. S: Past u zelf in het onderwijs gamificatie toe of bij uw organisatie? M: Uhmm, nee. Binnen onze organisatie als er kant en klare dingen zijn, uhm, dat proberen sommige docenten wel als beloning “als jullie snel klaar zijn, mogen jullie dat gaan doen, telefoons pakken” in die vorm, maar niet echt als helemaal geïntegreerd in vakdidactiek. Dat is nog niet van toepassing. S: Oké.. uhm. Ja. Hoe zou u zelf gamificatie willen toepassen als het kon in het onderwijs? M: Als, uhm, vanuit.. S: Zou u dat zeg maar bevorderen of… M: Vanuit leertheorie zeg maar, heel belangrijk. Leertheorie en deels ook leerpsychologie zeg maar goed ondersteund kunnen worden, dan zou ik wel toejuichen. S: Oké.. dus... M: Dus… Kijk we leven in een ander tijdperk. Het is niet omkeerbaar natuurlijk. Het is niet zo van we gaan altijd zoals we het geleerd hebben, wat ook trouwens goed is gegaan via de boeken leren. Maar accent ligt nu eenmaal buiten school bij de kinderen op digitale wereld. S: Ja. Hmm (knikkend) M: Dus ik denk ook dat jij vanuit dat perspectief ook leerlingen kunnen bedienen door hun leer, uhm, leer ontwikkeling zeg maar daarin te integreren. S: Ja. Hmm (knikkend) en bij welke vakken zou u dat willen toepassen dan? Als het nu kon? M: Als het puur gaat om autistische leerlingen bijvoorbeeld he. S: Hmm (knikkend) M: Zou ik wel heel omgekeerd denken. Ik zou wel als vervanging toepassen bij, uhm, om de communicatie van de leerlingen te ontwikkelen. Bijvoorbeeld om dialoog aan te gaan met de machine. Vraag stellen – antwoord krijgen. Dat ze daaraan wennen van wat voor antwoord ze krijgen. Want sommige autistische kinderen kunnen zich moeilijk plaatsen. Ze weten ook niet hoe ze om moeten gaan met bepaalde… S: Situaties? M: Antwoorden. S: Hmm (knikkend) M: Maar met machine weten ze dat het een machine is en kunnen ze niet kwalijk nemen. Bij mensen gaan ze mij associëren met allerlei dingen zoals ‘die wilt mij niet, die vindt mij niet leuk of ik word nu vernederd of ik word uitgesloten.” Dat idee krijgen ze niet van een machine. Ze weten immers dat het een machine is. Het is daarmee eerst leren hoe ze om moeten gaan met feedback bijvoorbeeld. S: Ja (knikkend) M: Ik zou juist, uhm, kijk sommige mensen zouden zeggen van juist pas het maar bij wiskunde, scheikunde en ze zijn toch daarin goed. NEE! Ik zou precies de omgekeerde doen, wat het grootste belemmering is. Grootste belemmering bij kinderen is de ontwikkeling in socialisatie zeg maar. In communicatie en dergelijke. S: Ja(knikkend), uhm. M: Ik zou juist daarin toepassen. S: Ja dat hebben wij ook uit ons onderzoek gehaald. Dus dialoog eigenlijk. M: Ja. Ik heb over digitale middelen geen onderzoek gelezen, maar even out of the box denkend: wat zijn de belemmeringen. S: Ja vooral communicatie. M: Bij autistische kinderen, zodat het een beetje laagdrempelig wordt. Zodat zij over heen kunnen groeien. S: Naast communicatie heb je ook natuurlijke motorieke ontwikkeling. M: Jah. S: Die is ook vaak een probleem. M: Ja in bepaalde domeinen wel ja. S: Misschien kunnen wij iets doen met bewegen en gamificatie zeg maar, voor autistische leerlingen. M: Precies ja. Dat ook hun visuele observatie bevorderd kunnen worden. S: Ja zeker ja. M: Ja. S: Bedankt voor uw tijd. M: Graag gedaan. S: Dank u wel. M: Ik hoop dat je er iets aan hebt.
Met de inzichten uit de researchfase gingen we ontwerprichtlijnen opstellen. Hierbij hebben we zowel rekening gehouden met de core needs van de doelgroep als de resultaten uit de interviews.
Tijdens het ontwerpen moeten we rekening houden dat we de gebruiker niet straffen voor het maken van fouten.
Tijdens het ontwerpen moeten we rekening houden dat de gebruiker las kan hebben van kleuren of geluiden. In het concept moet hier ook een oplossing voor zijn.
Tijdens het ontwerpen moeten we rekening houden dat de gebruiker zijn creativiteit kwijt moet kunnen.
Mensen met Autisme zijn gevoeliger voor (game) verslaving, Onze concepten moeten dus niet huidig onderwijs compleet vervangen, maar ondersteunen.
Ons concept moet geen elementen hebben die stress kunnen veroorzaken.
Uiteindelijk hebben wij de keuze gemaakt om co-construction uit te werken. Dit hebben we gedaan aan de hand van inzichten uit ons onderzoek, feedback vanuit de tussenpresentatie en terugkoppeling momenten met de doelgroep. Co-Construction sluit uiteindelijk het beste aan bij de wensen van de verschillende stakeholders.
Doelgroep
Wie?
Leerlingen op het autistisch spectrum
Waar?
in het speciaal onderwijs
Leeftijd?
Ontwikkelingsleeftijd 12 tot 18 jaar